امروزه بیا کمی فکر کنیم
در نبود شقایق کمی تامل کنیم
بیاکه جای مجنونو
برای لیلی پر کنیم
بیا با کمک دستامون
کمی پرواز یاد بگیریم
بیا با هم پر بزنیم
از شهر اهنی بریم
بیا بریم از جایی که
کسایی که دم از صداقت میزنن
کسایی که دم از شاعرا میزنن
شاعرایی که دم از عاشقا میزنن
کسایی که نمیدونن عشق چیه
فکر میکنن لذت یه نقاشه
نمی دونن عشق معنی خاصی نداره
فقط یعنی زندگی دوباره
بیا بریم جایی که هواش افتابیه
به جای این همه دروغ
پروانه پر میزنه
بیا بریم که لااقل
مثل سهراب نشیم
به امید یه شهر قشنگ
زنده به مرگ نشیم
بیا تا قله ی قاف
عشق روپیدا کنیم
بیاریمش تو شهرمون
شهرمون رو اباد کنیم
اصلا حواسم نبود
که ما شهری نداریم
هنوز بال زدنو
درست به یاد نداریم
من:فرشته جباری
سلام
شعرتون قشنگه ادامه بدید ایشالله اشعار زیباتری از شما بخونم
سلام
خوبی؟
جالب بود و همیشه موفق باشی
همینطوری داشتم میگشتم تو نت
شعرت جالب بود میرم تمرین و میام اگر شد دوباره به وبلاگت سر میزنم